Ast dij stem heurst
zee voa tegen zeun
woar die en volg dij den
duur te valen zunder steun
levent stijt nich in n boukje
dou nich wat ik dee
kiek wieder den lutje houkje
elk mens het zien Ninevé
t spoor vinst bloots in ruumte
jonast in de grode zee
op boom van duustre daipte
begunt de weg noa t nije stee
votlopen um weerom te keren
hikhakken mit dij stoere stem
um barmhaarteghaid te leren
op roakeldais noa nij Jeruzalem
luusterend komst in laange liene
ankom rigt zuk mit wat west het
spoor van vree, wonderbomen en piene
geef acht op stem dij die nich verlet
Hanne Wilzing |
Als je die stem hoort
zei vader tegen zoon
let op en volg die dan
durf te vallen zonder steun
het leven staat niet in een boekje
doe niet wat ik deed
kijk verder dan het kleine hoekje
elk mens heeft z’n Ninevé
het spoor vind je alleen in de ruimte
gejonast in de grote zee
op de bodem van de duistere diepte
begint de weg naar het nieuwe stee
weggelopen om terug te keren
twisten met die moeilijke stem
om barmhartigheid te leren
op goed geluk naar het nieuw Jeruzalem
luisterend kom je in de lange lijn
toekomst rijgt zich met wat geweest is
spoor van vrede, wonderbomen en pijn
geef acht op de stem die jou niet verlaat |